සුසුමකින් මග අසන

දුර ඈත ඉගිල ගිය

වැහි ලිහිණියෙකි

රිදුණු අත්තටු පිරිමදින....

හිම මිදෙන සීතලේ

කවියක උණුහුමට

ගුලි වී නිදන...

මධු විතක දැල්වෙන

හද මතක

පපුතුරේ හොවා

කඳුලක දොවන....

අන්ධ අඳුර යට

තනි වුණු

තරුවකිය...

ලිහිණි ඇස

පිරෙන කඳුලක

සීතලට ගිනි ගැනෙන

රිදුණු තටු පිරිමදින

බිඳුණු හිත මල් පිපෙන

දිනක් ඒදැයි කෙදින

සුසුමකින් මග අසන....