නාඳුනන ගැහැනියකගේ දේශපාලන අරගලය

‘‘අනේ මම තිලිනාගේ පොත් හොය හොයා උන්නෙ.‘‘

මවක සමඟ සම කුටියකට ගොඩ වැදුණු නව යෞවනය ඉක්මවා තාරුණ්‍යයට පිවිස උන් දියණියක උණුසුම් සිනාවකින් පැවසුවාය. තිලිනා සොයුරියගේ නාඳුනන ගැහැණිය, සමනළ මරණය, ආදරණීය දෙවියන් වහන්සේ සහ අන්ධකාර රාත්‍රිය කෘති දෑසින් මෙන් ම දෑතින්ද ස්පර්ශ කරමිනි.

‘‘මෙයා හොයන්නෙම ඔය වගේ පොත්..‘‘ ඒ අම්මා මා සමඟ පැවසූයේ මඳහසක් නඟමිනි.

‘‘මෙයා ගෙ ඉන්ටවීව් එකක් රාවයෙ ගියානෙ. ඒක කියෙව්වම මේ පොත් ටික හොයා ගන්නම හිතුණා.‘‘ ඒ ප්‍රසන්න තරුණිය ප්‍රිය ප්‍රසන්න සිනහවක් සහිතව පැවසූයේ පොතින් නෙත් ඉවත නොගෙනම ය.

එවදන් මා කොතරම් සාඩම්බරීය ප්‍රීතියකට ඇද දැමුවාදැයි ඇය නොදකින්නට ඇත.

‘‘ඒ ඉන්ටවීව් එක කළේ මම නෙ...‘‘ සාඩම්බරය සිත යට සඟවා මම නිහතමානීව පැවසුවෙමි.

‘‘හානේ, ඇත්තද?‘‘ ඇය විස්මපත් වූවා  ය.

ඉතින් දැන් ඈ මගේ මූණුපොත් මිතුරියකි.

...............

‘‘කොහෙන්ද අනේ ඔයාල තිලිනගෙ පොත් හොයා ගත්තෙ. කොහෙවත් ගන්න නෑනෙ.‘‘ එලෙස පැවසූයේ නදී වාසලමුදලිආරච්චි ය. ඇය ද සම කුටියෙන් තිලිනා ගේ පොත් මිල දී ගත්තා ය.

සැබවින්ම නිහතමානී සතුටක් දැනේ. මම තිලිනාට කතා කොට පොත් ටික බෝඩිමට ගෙන්වා ගත්තේ බලහත්කාරයෙන් මෙනි.

‘‘මගේ පොත් විකිණෙන්නෙ නැහැ නංගි. විකුණපු කාගෙන්වත් මට සල්ලි ලැබිලත් නැහැ. මට පොත් විකිණීම පස්සෙ දුවන්නත් බැහැ. විකිණීම කෙසේ වෙතත් පොත් ගැන සංවාදයක්වත් ගොඩනැගුණෙ ඔයාල මීගමුවෙ කළ කතා බහ හරහා විතරයි. ‘‘ ඇය සිටියේ දුර්මුඛව නමුත්, මගේ ඇවටිල්ලට පොත් ටිකක් බෝඩිමට ගෙනවිත් දුන්නාය.

වරින් වර සම කුටියෙහි තැබුණේ එසේ මගේ නවාතැන් කාමරයෙහි ලැගුම් ගත් තිලිනාගේ පොත් ය.

ඉතින් එයින් යම් පොත් ප්‍රමාණයක් සමාජගත කරන්නට හැකි වීම සතුටකි.  

.................

තිලිනා වීරසිංහ සමඟ මා කළ සංවාදය පුවත්පතකට උචිත ලෙස ඉතා ඉහළ සංස්කරණයකින් යුතුව  රාවයෙහි   පළ කෙරිණි. ඉක්බිති බූන්දියෙහි පළ වූයේ එහි සම්පූර්ණ සටහන ය.  

මේ බූන්දියෙහි පළ වූ සම්පූර්ණ සංවාදය මෙතැනින්.