කිරිල්ලිය කැදැල්ල හැර ගියා... සදහටම

අකුරු හදාරන කාලෙ ඉඳලමයි මේ කුරුළු ජෝඩුව පෙමින් බැඳුණෙ.....

වසර ගණනාවක් පෙරුම් පුරල කැදැල්ලක කූඩු උණේ පහුගිය දුරුතු මහේ...

කැදැල්ලේ උණුසුමට කැටි වෙන්නට ලැබුණෙ එකම සතියක් පමණයි...

කුරුළු ඉළන්දාරියා සත් සමුදුරෙන් එහා ඉගිළුණේ

කිරිල්ලියවත් ඉක්මණින් තමන් ළඟට කැන්ද ගන්න හිතා ගෙන...

අනේ කොයි තරම් බලාපොරොත්තු ගොඩක් පොදි බැඳගෙන ඉන්න ඇද්ද හිත්වල....

කිරිල්ලිය ගිලන් වුණා.... හීන බොඳ උණා.... කුරුළු ඉළන්දාරියා ආපහු ගම රට ආවා...

අහිංසක කිරිල්ලිය සදහටම දෙනෙත් පියා ගත් බව ඊයෙ දැන ගන්නට ලැබුණා...

පිලිකාවක්ලු කිරිල්ලිගෙ ජීවිතේ අරන් ගියේ......

දෛවය මේ තරම් අකාරුණික වෙන්නෙ කොහොමද?

මේ කර්මයද?

ලබා උපන් හැටිද?

දේව කැමැත්තද?

අපි කන්නෙ බොන්නෙ හුස්ම ගන්නෙ විස නිසාද?

මනාලියක් වූදා කිරිල්ලියගෙ අහිංසක හිනාව, සුන්දරත්වය හි‍තේ මැවි මැවී ජීවිතේ අර්ථය ගැන වැඩි වැඩියෙන් හිතන්න කියල මගේ හිතට බල කරනවා....

ආදර සොයුරිය ඔබට නිවන් සුව අත්වේවා... කිසිදු අත් භවයක මෙවන් අකල් මරණයක් හිමි නොවේවා..

සදාතනික සැනසුම ලැබේවා.....