මේ කඳුළු කාගෙද ?

'' මම සුධාකරන්... ගම මාන්කුලම්....

යුද්ධය බිළි ගත්තෙ මගෙ අම්ම තාත්තව, මගේ අත් දෙක විතරක්ම නෙවෙයි....

කෝ මගෙ ලස්සන ගම... කෝ මගෙ නෑදෑයො.... කෝ මගෙ ජීවිතේ...

අනේ මට ආපහු දෙන්න..... ''

මේ කඳුළු මොටද ඇස් දෙකට මගේ

බොරු අතින් ඒව පිසලනු බැරුවා

කළු ගලක් වගේ තද හිතක් ඇතොත්

මට ගෙනත් දෙන්න පින් අත් වෙනවා

තල් ගස් සෙවණේ වැලි පාරේ

අකුරට ගිය පෙර දින සිහි වේ

උගත් අකුරු හිත් මුල්ලක සිර වී

ඉකිලන හඬ වාවනු බැරි වේ

ඇත්ත හිතට දුක බර වැඩි වී‍

ඇත්ත ඇහින් කඳුලැලි පිටවේ

ඒත් බොරු අතින් පිසලනු නොහැකිය

කවුරුන් ඒවා පිසලන්නේ.....

( යුධ ජයග්‍රහණයේ සතුට තුළ අමතක වෙලා ගිය කඳුළු උල්පත් වලින් තාමත් කඳුළු ගංගා ගලාගෙන යනවා... )