සාප්පු සවාරි...

ෂොපින් යන එක සාමාන්‍යෙයන් කාන්තා පාර්ශ්වය බොහොම ආසාවෙන් කරන වැඩක්නේ. ඒත් මට නම් එපාම කරපු වැඩක්... මම හරිම කම්මැලියි සාප්පු සවාරි යන්න. මගේ යාළුවොත් මේ බව දන්නවා. මා එක්ක ෂොපින් ගිහින් වැඩක් නෑ කියල තමයි එයාල කියන්නෙ.

ඉක්මණින්ම ගන්න ඕන දේ අරගෙන ‘‘ මම නම් හරි යමුද? ” කියල මං කියාවිලු. කතාව ඇත්ත තමයි. මට ඕන ඉක්මණින්ම ගන්න දෙයක් අරගෙන ආපහු හැරෙන්න. මේ නිසා තනියෙන්ම ෂොපින් යන්න තමයි දැන් මම පුරුදු වෙලා ඉන්නෙ. කවුරුවත් පස්සෙන් සාප්පුවක් සාප්පුවක් ගානෙ ඇවිදින කරදරෙන් නිදහස්... මට ඕන දේ ගත්ත ආවා...

කම්මැලි නොහිතෙන්නෙ පොත් අතර රස්තියාදු වෙන්න විතරයි.... පොත් සාප්පුවක නම් ඕන තරම් වෙලා ඇවිද ඇවිද ඉන්න ආසයි..... ආපහු යන්න හදිසියක් නැහැ. ඒත් ඉතින් පොත් අතර රස්තියාදු වෙන්න ආසාවෙන් එන යාළුවො නම් නෑ.

ෂොපින් ගැන ලියන්න හිතුනෙ අද ටිකක් කොටුවෙ ඇවිද්දා, පුංචි පුංචි බඩු ටිකක් ගන්න. වරුවක්ම නිවාඩු දාලා ගියේ ටිකක් ඇවිදින්න ඕනෙ කියල හිතාගෙන... තෝරල බේරල ඕන කරන දේවල් ගන්න ඕන කියල හිතාගෙන. ඒත් දෙක වෙද්දි ගන්න ඕන හැමදේම අරගෙනත් ඉවරයි. අපරාදෙ නිවාඩු දැම්මෙ කියල හිතුණා.

මම අකමැති උණත් සාප්පු සවාරි යන එකේ වාසිත් නැතුව නෙවෙයි....

·         අපට අවශ්‍ය කරන දේවල් අඩු මිලට, පහසුවෙන් ගන්න පුලුවන් මොන වගේ තැන්වලින්ද කියල දැන ගන්න ලැබෙනවා... ( ෂොපින් යන්න අකමැති නිසා මට මේ දැනුම නෑ... ඉතින් හදිසියකට ගන්න ඕන දෙයක් ගැන දැන ගන්න කාගෙන් හරි අහන්නම වෙනවා..)

·         නිතර ෂොපින් යන අය හොදින් දන්නවා මිල ගණන්... ඒ වගේම හෙට්ටු කරල මිල අඩු කර ගන්නත් දන්නවා... ( මං වගේ උදවිය කරන්නෙ වෙළෙන්දො කියන ගානක් දීල බඩු අරන් එන එක... සමහර විට අපරාදෙ කියල හිතෙද්දි පමා වැඩියි. )

·         නිතර සාප්පු සවාරි යද්දි සාප්පුවල අය එක්ක හිතවත් වෙනවා. එයිනුත් යම් වාසි තියෙනවා.. මිල ටිකක් අඩු කර ගන්න, හොදම දේ තෝර ගන්න අවස්ථා ලැබෙනවා. 

මට හිතෙන හැටියට අවාසි තමයි..

·         කාලය නාස්ති වෙන එක..

·         අනවශ්‍ය දේවලුත් ගොඩ ගහගන්න එක..

·         නිකරුණේ මුදල් වැය කරන එක...

·         තව ගොඩක් දේවල් තියෙනවා.... කුණු දූවිලි නෑම, විස වායුව ආස්වාස ප්‍රාස්වාස කිරීම, ලේ කෝප කර ගැනීම වගේ දේවල්...

සාප්පු යන්න තියෙන අකමැත්ත නිසාම මම පාවිච්චි කරන උපක්‍රම කිහිපයක් තියෙනවා.

·         ගන්න ඕන මොනවද කියල කළින් සැලසුම් කර ගැනීම.

·         වියදම් කරන මුදල තීරණය කරල ඒ මුදල පමණක් ළග තබා ගැනීම

·         ගන්නෙ කොතනින්ද කියල කළින්ම සැලසුම් කිරීම

·         පළමු හෝ දෙවන සාප්පුවෙන් මිල දී ගැනීම

·         අත්‍යවශ්‍යම කරුණකදී අත්‍යවශ්‍යම දෙයක් පමණක් මිල දී ගැනීම

·         හැකි තරම් සාප්පු සවාරි නොයා සිටීම

·         කොළඹ නගරයේ සාප්පු ගානෙ ඇවිදිනව වෙනුවට ගමේ යන ගමන් ආසන්න නගරයෙන් අවශ්‍ය කරන දෙයක් ගැනීම ( මේ නිසා අපේ පැත්තෙ අය ඇදුම් පැළදුම් ගන්න කොළඹ, මීගමු, වත්තල එද්දි මම කොළඹ ඉදන් ගිහින් එහෙන් ඕන කරන දෙයක් ගන්නවා... )

බුදු හාමුදුරුවො දේශනා කළ සරල අල්පේච්ඡ දිවි පැවැත්ම කොයි තරම් වටිනවද? ඒ වටිනාකම තේරුම් අරන් ජීවත් වෙනව නම් මේ වගේ විකුණන විකිණෙන සමාජයක වල්මත් නොවී පොළවෙ පය ගහල ජීවත් වෙන්න පුලුවන් කියල මට හිතෙනවා... ඒක ලේසි වැඩක් නම් නෙවෙයි. විශේෂයෙන්ම මේ වගේ උත්සව සමයක...