ජේසුනි මට නත්තල් අරගෙන එන්න

අම්මා දුරු රටක මෙහෙවර කරන පැයේ

මීවිත බඳුන පිය සුරතේ ‍රැ‍දෙන රැයේ

බෙත්ලෙහෙමේ ගව මඩුවට හෙමින් සැරේ

අරන් යන්න මගෙ කඳුලැලි සුළං රැලේ.....

නත්තල් ළඟයි උඳුවප් මහ සිහිකෙරුවත්

අම්මා විඳින දුක අමතක ‍නැහැ කොහොමත්

තාත්තට නොවෙයි මධුවිත තරම් සැපක්

නත්තල් සමරන‍්නෙ කෝමද මං විතරක්

අම්මගේ තුරුල්ලේ උණුසුම විඳ ගන්න

තාත්තගේ උකුලේ හිඳ නැළවෙන්න

පාළු ගෙපැල හසරැල්ලෙන් පුරවන්න

ජේසුනි මට නත්තල් අරගෙන එන්න

මම මේ නත්තල් කවිපද ලිව්වෙ 1996 වසරේ සැප්තැම්බර් මාසයේ... ඒ වෙද්දි මම උසස්පෙළ පන්තියේ ඉගෙන ගන්නවා. ''උපතකට උපන් ගී'' කියල නත්තල් ගී තරඟයට ඉදිරිපත් කරන්නයි ලිව්වෙ.. මට මතක නැහැ මං ඒ ගැන දැන ගත්තෙ කොහොමද? සංවිධානය කළේ කවුද කියල නම්... කොහොම නමුත් හොඳම ගීත 10 අතරට මගෙ ගීතයත් තේරුණා. ''උපතකට උපන් ගී'' කියන නත්තල් ගී පොතටත් මේ ගීතය ඇතුළත් උණා...

ගීත ඇතුළත් කැසට්පටය සහ ගී පොත එළිදැක්වීමේ උත්සවය තිබුණෙ කොළඹ... ආරාධනා ලැබුණ උණත් මට එන්න බැරි උණා. ඒ දවස්වල ඉතින් කොළඹ කියන්නෙ මහා දුෂ්කර ගමනක්, ලොකු වියදමක් වගේ හැඟීමක්නෙ ගෙනෙන්නෙ. එන්න ආසාවක් තිබුණ උණත් මම ඒ ගැන කරදර කළෙත් නැහැ. ඒ දවස්වල කොළඹ වැඩ කරන පුංචි කෙනෙක් උත්සවයට ඇවිත් මට පොතක් ගෙනත් දුන්‍නා. ඒ පොත බලන්න ඉල්ලගත්ත කෙනෙක් ආපහු දුන්නෙ නෑ... දැන් ඒ පොත ආගිය අතක් නෑ... මගේ ගීතයත් ඒ උත්සවයෙදි ගායනා කළාලු... පොතේ පෙරවදනෙදිත් මගේ ගීතය ගැන කතා කරල තිබුණා.... කාලයත් එක්ක මගේ කවි පොතේ සටහනක් බවට පත් වෙලා මේ ගීතය ඔහේ තිබුණා....

 ( දයා අයියට මතක ඇති මම දවසක් ලිව්වා ඔයාගෙ ලිපියකදි ෂෙල්ටන් ප්‍රේමරත්නයන් ගැන මතකයක් තියෙනවා ඒ ගැන නත්තලට ලියන්නම් කියල.... ඔන්න දැන් ඒ ගැනයි ලියන්න හදන්නෙ. )

ඉන් ටික කලකට  පස්සෙ මගේ ගමේ යාළුවෙක් නාට්‍ය පාඨමාලාවක් කරන්න කොළඹ ආවා. සෝමලතා සුබසිංහ මහත්මිය විසින් කළ නාට්‍ය පාඨමාලාවක්. ඒ නාට්‍ය පාඨමාලාවෙ නාට්‍ය සංගීතය ගැන කතා කරන්න දවසක් ෂෙල්ටන් ප්‍රේමරත්න සංගීතවේදියා ඇවිත් තියෙනවා. නාට්‍යයකදි අදාළ සිදුවීම...... සිදුවීමට අදාළ හැඟීම මතු කරන්න සංගීතය යොදා ගන්නෙ කොහොමද කියල කතා කරද්දි එක් උදාහරණයකට අරන් තියෙන්නෙ ‍මම ඉහත ලියල තියෙන මගේ නත්තල් ගීතය... ගීතය ගායනා කරලත් පෙන්නුවලු.

ගීතයේ අදහස ගැන බොහොම හැගීමෙන් කතා කළාලු... එතුමා හිතල තියෙන්නෙ ඇත්තටම මේ ගීතය ලියල තියෙන්නෙ අම්ම රට ගිය, තාත්ත එක්ක තනිවෙලා ඉන්න දරුවෙක් කියල.‍ මේ වගේ අත්දැකීමක් මට නොතිබුණාට මේ වගේ අත්දැකීම් ඇති ළමයි මගෙ ගමේ, මං වටේට හිටියා... ඒ නිසා මේ අත්දැකීම මට ආගන්තුක අත්දැකීමකුත් නෙවෙයි. ගීතය ලිව්ව කෙනාගෙ නම කිව්වම මගේ යාළුවට මතක් වෙලා තියෙනවා ඒ මම වෙන්න ඇති කියල....

ඇත්තටම හිතද්දි සතුටුයි මම ලිව්ව ගීතයකට ෂෙල්ටන් ප්‍රේමරත්නයන් වැනි ප්‍රවීණ සංගීතඥයෙක් තනුවක් නිර්මාණය කළා කිව්වම. දුකක් තියෙන්නෙ ඒ ගීතය ගායනා කරනවා කවදාවත් මට අහන්න බැරි උණ එකයි...

( දයා අයියට පුළුවන්නම් මට ෂෙල්ටන් ප්‍රේමරත්න මහත්මයාට කතා කරන්න හෝ ලියන්න ක්‍රමයක් හොයා දෙන්න.... මට ආසයි මේ ගීතය ගැන මතකද කියල දැන ගන්න. )