නෙළුම් යායේ මතක සුවඳ...

සේයා රූ - පසන් බුද්ධික (බස්සිගෙ බස්සා)

අදත් උදේ මං එද්දි කටු කම්බි වැට දිගට ඒ ‘‘අරුණෝද අසිරිය‘‘ මෝනිං ග්ලොරි මල් වැල බලන් උන්නා. කෙසඟ කේඩෑරි ශරීර කූඩුව, කුණු කාණුවක් අද්දර කටු කම්බි වැටක පැටළිලා තියෙද්දිත් අතරින් පතර අහස් නිල, සයුරු නිල කලම්බන මල් මල් හිනාවක් එක්ක ඒ මල් වැල හරිම උපේක්ෂා සහගතයි.

එයාල දන්නෙ නැහැ පහුණු වප් මහේ නිල් සලුවක් වියන්නැහේ යායට මල් පිපිල තියෙද්දි උදේ හවා එයාලයි මායි අතර තිවුණු පයුරු පාසානම කවියක් වුණ වග, ඒ කවියට නෙළුම් යාය බ්ලොග් සම්මාන උළෙලෙදි තෑග්ගකුත් ලැබුණු වග...

සමහර විට දැනෙන්නත් ඇති. එදා ආදරෙන් රහස් කිව්ව ඉර,  මේ තරම්ම සැර පරුෂ වෙලා තියෙද්දිත්, හරිත පැහැය වියැකෙමින් දූවිලි පොරෝනාව වධයක් වෙලා තියෙද්දිත් එයාල මල් මිටක් අරන් අදත් මඟබලන් ඉන්න ඇත්තෙ ඒ නිසයි...

ස්තුතියි ඔයාලට... කඩිමුඩියේ දුවන අතර හදවතින්ම එහෙම කියන ගමන් මං මෝනිං ග්ලෝරි මල්වැලට ආදරණීය හිනාවක් තිළිණ කළා.

...............

නෙළුම් යායට ගොඩවෙද්දි සම්මාන ගැන බලාපොරොත්තුවක් තිබුණෙ නැහැ.  බ්ලොග් ලොවේ සොඳුරු කවි කිවිඳියන් අතර මට මගේ කවි සුවිශේෂව දැනුණෙ නැති නිසා. ඒත් ‘‘රහසක් හෙම කීවාද හිරු රැස්‘‘ කියද්දි හිත ටිකක් තිගැස්සුණා. මං ආදරය කරන, ගරු කරන සොඳුරු ලියන්නෙක් වන සිව්මංසල කොලු ගැටයා ( නාලක ගුණවර්ධන ) අතින් තෑග්ගක් ගන්න ලැබීම ගැන අප්‍රමාණ සතුටක් හිතට දැනෙනවා. පළමු ස්ථානය දැන අඳුනගත් දා ඉඳන් ඉතාමත් සෙනෙහසින් තරු අක්කා කියන මහේෂ් මල්ලිගේ අවන්හල බ්ලොග් අඩවියට ලැබීමත් මහත් සතුටක්...

බ්ලොග්කරණයට සමාජය තුළ, මාධ්‍ය ලෝකය තුළ වැඩි අවධානයක් ලබාගන්න මෙය ඉතාම හොඳ අවස්ථාවක්. ඒ වගේම අන්තර්ගතයේ පොහොසත්කම රැකගනිමින් සාර්ථක බ්ලොග් අඩවි නිර්මාණය වෙන්නත් කදිම පන්නරයක් ලැබේවි. බ්ලොග් ලොවේ එකිනෙකා දැන අඳුනගන්න, සුහද වෙන්න ලැබුණු අවස්ථාවත් හරිම වටිනවා. පුංචි පුංචි අඩුපාඩු මගහැරගෙන ඉදිරියටත් නෙළුම් යාය සම්මාන උළෙල සාර්ථකව පවත්වන්න අපි හැමෝම හැකි විදියට උදව් වෙමු කියන ඉල්ලීම මේ මොහොතේ කරන්න කැමතියි.

නෙළුම් යායේ මල් පුබුදුවන්න වෙහෙස මහන්සි වුණු ලංකා නිව්ස් වෙබ් අඩවියේ සහ බ්ලොග් ලොවේ සහෘද සැමට හදවතින්ම ස්තුතියි...

මේ තියෙන්නෙ ඒ කවිය.. ‘‘රහසක් හෙම කීවාද හිරු රැස්..“

විකසිත ‘‘අරුණෝද අසිරිය‘‘
කොයිබින්ද මේ මුදු සුමුදු නිල
ඇස සිහිල රන්දන...

පය පාමුළ ම
අපුල කුණු දිය ඇල
එතැන ම පල් වෙන...

හාත්පස අවුලුවන
කාක උන්මාදය
කසල මලු විසුරන...

හරහට වැතිර රළු සිල්පර
හූ තියන් ඔච්චටම
දුව යන යකඩ ලදරම
පීලි පන්නන
යන අතක් නොදැනම...

සතර මහ අපායේ
පිල්කඩ හිඳ ගෙනම
මෙතරම් මුදු සිනිඳුවට
හිනැහෙන්නෙද කෝම
මෝනිං ග්ලෝරි මල් වැල...

රහසක් හෙම කීවාද
හිරු රැස්
කප්පරක් කටුක දුක් මැද
එකම එක සිනාවක්
ඇති වග
ජීවිතය අස්වද්දන...

සේයා රූ - පසන් බුද්ධික (බස්සිගෙ බස්සා)