ආදරේ ඕනෑම නෑ කිව්වත් ආදරෙයි මං හීතල හිම කැටයට...

2013 දුරුතු මහේ දවසක හිම කැටයක් හමුවුණා මට....

නොලියවුණු කවි කන්දක් පාමුල හුදකලාවක හිර වුණ...

හීතල හිම කැටයක් උණත් හරිම උණුසුම් හදවතක්...

තනිකමට සින්නක්කරව පවරා දුන්

ගල්ගැහුණු හදවතත් සැළුණා සත්තකින්.....

නපුරුයිලු 2013 බොහෝදෙනෙක් සාංකාබර සිතින්...

ඒත් සුන්දරම වර්ෂයයි ජීවිතේ  පුරාම හමුවුණ මට නම්...

මගේ ‍නොවන මගේම ප්‍රේමයක් හිත රැඳුණ...

කඳුළුත් ගැලුවා හීතලට... සුසුමන් නැගුණා උණුහුමට...

ආදරේ ඕනෑම නෑ කිව්වත් ආදරෙයි මං හීතල හිම කැටයට...

ළා හඳ එළියේ කප්පරක් කණාමැදිරි රැඟුම් එළිදකින..

සීනියාස් මල් යායට.. දාස්පෙතියා මල්ගොල්ලට

මැදිවුණු හුදකලා පුංචි ගෙපැළක...

පණගැහෙන ප්‍රේමණීය හදවතක්... ඉතිරි කළා මට 2013

මුවින් මුව පැතුවත් සුබ නව වසරක්...  

සුබවෙන්නෙ කොහොමද නව වසර....

දිළින්දන්ටත්.. සොබාදහමටත් සරණක් නැති මෙහෙව් දේශයක...

හිතන සිතුවිල්ලටත් වැට බඳින්නට අර අදින අරුමපුදුම බිම්කඩක...

බලාපො‍රොත්තුවක් පමණයි ඉතිරි මනුස්සකමේ නාමයෙන්....

අත්අල්ලාගන්න එකට... ජීවිතේ පුරාම රැකගත් හොඳහිත් එක්ක...

මිනිස්කම වෙනුවෙන්... ප්‍රේමයෙන්... මෛත්‍රියෙන්

තවත් පියවරක් ඉදිරියටම යන්න 2014 දිත්

ධෛර්යයම ලැබේවා... හැම හිතකටම...