පෙම්වත ! ප්‍රේමය සදාතනිකය...!

පෙම්වත !

ඇදහීමි මම ප්‍රේම පාරමිතාව

''විශ්වාසය... බලාපොරොත්තුව... ප්‍රේමය"

නමුදු උඩු යටිකුරු කළෙහිය ඔබ

මගේ ඇදහිල්ල...

 

කතා නොකළෙමි මා

සුරදූත හඬින්

ඝෝෂා නඟන ඝණ්ටාරයක් හෝ

කටුක රාව නංවනා කයිතාලමක්

නොවූ බවද දනිමි මා...

පිරී තිබුණෙන් ප්‍රේමය මා ළය මඬලේ

සිඳු ගැඹර සේ නිසලවම...

 

නොදනිමි මා

කෙසේ සොයා පාදා ගත්තේදැයි ඔබ

ඒ දිය ගැඹර කිමිදෙන මඟ...

 

නොඉවසුම් ද, නපුරුකම් ද

ඊර්ෂ්‍යාවන්ත නෝක්කාඩු ද

අතර හිස්තැන් පිරී ඇති බව ප්‍රේමයෙන්

වටහා ගත්තේ ඔබෙන්ම ය

හනික කිපෙනා, සැණින් නිවෙනා

ඒ ප්‍රේමයේ මන්ත්‍රය

ඔබ කොහෙන් උගත්තාදැයි

නොදනිමි තවම....

 

බලාපොරොත්තු කිසිත් නැති

ශුන්‍ය අවකාශයක

විශ්වාසය පිනි බිඳක් සේ

වියැකී ගිය විට පවා

ප්‍රේමය නොනැසී පැවතීම ම

අරුමයකි.

 

ඉදින්,

 

ප්‍රේමයේ ඇදහිල්ල අලුත් වූ බව

ලියා තබමි ඔබ නිසා

සියල්ල උසුලමි

සියල්ල ඉවසමි

නිම් හිම් නොවන විශ්වාසී විශ්වයක

ප්‍රේමයේ ඇදහිල්ල ස්ථාපිත කරමි

කිසිවක් නොපතාම යළි...

 

පෙම්වත !

ප්‍රේම ගීතයයි ඔබ පැරණි ගිවිසුමේ

ප්‍රේම පාරමිතාව ද ඔබය නව ගිවිසුමේ...

 

'හදවතම සුවිසල් අහසකි

තනිකම ද මුනිවර සැනසුමකි'

දල්වා ඇති බැවින් ඔබ

දොළොස්මහේ පහන

මා සන්තානයේ...

 

සම්පූර්ණ දේ පැමිණ ඇත

අසම්පූර්ණත්වය පූර්ණත්වයට පමුණුවමින්

 

පෙම්වත !

ප්‍රේමය සදාතනිකය...!

 

 #ප්‍රේම ගීතාවලිය