දුවේ - අප දැන් කුමක් කරමුද? හඬමුද? සිනාසෙමුද?

සිනාවෙන් යුතුව ලිපියක් කියවන යුවතියක්. මම නම් නෙවෙයි.

නවකතාව පළවීමත් සමඟ අසන්නට, දකින්නට විඳින්නට ලැබෙන අත්දැකීම් හරි පුදුමාකාරය. විටෙක ඇස කඳුළු නංවන තරම් ආස්වාදනීය ප්‍රතිචාරය. මේ ලියමන එවන් බොහෝ ප්‍රතිචාර අතර සුවිශේෂී වන්නේ අත් අකුරින් ලියා, තැපෑලෙන් යොමු කළ සටහනක් ලෙස ලැබුණු එකම ලියමන වන බැවිනි.

..........................
..........................

15.02.2018

ඔබගේ දේශද්‍රෝහියා මා මිත්‍ර මහින්ද නාමල් ( මහින්ද සර්) වෙතින් මා අතට පත්විය. එය කියවූ මා දැඩි සේ සසල විය. මා නෙතට කඳුළක්ද නැංවිය. ඔබේ ආදිත්‍ය මගේද, අප සැමගේද ආදිත්‍ය සේය, මට දැනුණේ. මා විශ්‍රාම වැටුපක් පවා නොලබන විශ්‍රාමිකයකු බැවින් පොත පත මිල දී ගැනීමට අත මිට හිඟ නිසාම හොඳ පොත පත මට සපයා දෙන්නේ මහින්ද සර් ය. ඔබගේ ‘‘දේශද්‍රෝහියාගේ‘‘ ඇති සෑම වචනයක් පාසාම මම එකඟ වෙමි. මාද ඔබගේ සහෘදයෙකි. මා දැන් ජීවිතයේ අගිස්සටම පැමිණ සිටින මහල්ලෙක් වෙමි. ආපසු හැරී බලන විට මගේ තරුණ විය පිළිබඳව මට ඇත්තේ කලකිරීමකි. ඒ ඔබගේ ආදිත්‍ය වැන්නෙක් වීමට මට නොහැකි වූ නිසාය. එහෙත් මාද බොහෝ තරුණයින් මෙන් එකල 71 තරුණ නැගිටීමට උර දුන්නේය. එහෙත් එය පුස්සක්ම විය.

ඔබගේ ආදිත්‍ය මෙන් අපටද කළ යුතු වැඩ බොහෝ ය. එහෙත් අපේ සිරිත වන්නේ දෙන දෙයක් කා වෙන දෙයක් බලා සිටීමය. දුවේ, ( මා ඔබට මෙසේ අමතන්නේ ඔබ මට දුවෙකුටත් වඩා වටිනා බැවිනි.) අප දැන් කුමක් කරමුද? හඬමුද? සිනාසෙමුද? නැත්නම් විමුක්තිය උදෙසා අරගල කරමුද? මේ රට අපට අයිති රටක් නොවේ. මෙය අයිති උන්ටය. හොරුන්ටය. වංචාකාරයින්ටය. දූෂිතයන්ටය. හොර පූජකයන්ටය. තක්කඩි දේශපාලඥයන්ටය. අප මේ රටේ වහලුන් පමණි. අපේ රීරි මාංශ පූජා කර උන්ගේ ජීවිත සුඛිත මුදිත කළ යුතුය. අප මේ රටේ පනුවන් වැනිය. මේ වහල් බවෙන් අප මුදා ගැනීමට අපට මෝසෙස් කෙනෙක් අවශ්‍යය. එහෙත් අපට ලැබෙන්නේ මෝසස්ලා නොව ජුදාස්ලාය. පාවා දෙන්නෝය. දුවේ - අප දැන් කුමක් කරමුද? හඬමුද? සිනාසෙමුද? නැත්නම් විමුක්තිය උදෙසා අරගල කරමුද? ඒ සඳහා අපට ආදිත්‍යලා අවශ්‍යය. එක් ආදිත්‍ය කෙනෙක් නොව බොහෝ ආදිත්‍යලා අවශ්‍යය.

ලිවීමේදී ඔබ දක්වන නිර්භීතභාවය ගැන මා ඔබට හිස නමමි. එවැනිම ලියන්නියකි ශාන්ති දිසානායක මහත්මිය. මා මයිකල් පියතුමා ගැන කියවා ඇත. එවැනි පියතුමන්ලා අද බිහිවන්නේද නැති තරම්ය. අද බොහෝ කතෝලික පූජකවරුන් වන්දනා ගමන් සංවිධායකයන් පමණි.

ඔබ තව තවත් ලියනු ඇතැයි මගේ අදහස. ‘තරුරසී‘ නමින් ඔබ කිතුසරට ලියන ලිපිද මම ඕනෑකමින් කියවමි. මා මහින්ද නාමල්ට ඔබගේ ‘දේශද්‍රෝහියා‘ මට සොයා ගෙනවිත් දෙන ලෙස කීවෙමි. ඒ පොත මා සතු කරගැනීමේ ආශාවක් මට ඇත. එවිට මට එය නැවත නැවතද කියවිය හැකි.

අවසන ඔබ වෙතින් තව තවත් ආදිත්‍යලා බිහිවේවායි ප්‍රාර්ථනා කරමි. මා ඔබට මෙසේ ලියන්නේ ඔබ තව තවත් දිරිගැන්වීමට මිස ඔබව වර්ණනා කර පිට කැසීමට නොවන බවද සඳහන් කරන්නේ නිහතමානීවය. නැවතද මා ඔබගේ දේශද්‍රෝහියාට කැමතිය. ඒ මේ කුණු වූ සමාජය තුළ අප සැවොම දේශද්‍රෝහියන් වන නිසාය.

දුවේ, ඔබට ජේසු පිහිටයි.

මේ ජෝර්ජ් අංකල්.