හදවත ම සුවිසල් අහසකි..

සියතින්ම සිඳගත්
පියපත් ය
පිය හඹන්නට
නිදහසේ
අහසක් නොවන සඳ
පියපත් කුමකට ද...

හුදකලාවම
ඇවිද යමි හෙමිහිට
හිස ගිනි ඇවිළි
දන නඟන මැසිවිලි
රැව් නැඟෙන මාවතක.....

නුරා ගිනිදැල් සඟවන
ප්‍රේමයේ උණුහුම ම
ඉඟි කරන
මී මැසි බඹර සමනල
විහඟ බලමුළු
පියපත් සිඳුණු
කිරිල්ලකැයි
මහත් වූ කම්පාවෙන්
අත්තටු පළන්ඳන්නට
පෙළ ගැසෙන....

ණයට ගත් පියාපත්
කුමකටද මට
හදවත ම සුවිසල්
අහසකි.....
තනිකම ද
මුනිවර සැනසුමකි...